عمده صابونهای دست و بدن موجود در بازار، اعم از مایع و جامد، علیرغم ظاهر صابونمانند مطابق تعریف FDA اصلن صابون نیستند! این گروه، از پاککننده ( Detergent )های شیمیایی و عوامل سختکننده و کفآور سینتتیک تشکیل شدهاند. مزیت اصلیشان قیمت به نسبت ارزانتر آنهاست. و طبعن عاری از فواید صابونهای طبیعی هستند که از روغنهای مغذی و پاککنندگی طبیعی نمکهای قلیایی اسیدهای چرب بهره میبرند.
گروه دوم صابونهایی هستند که مطابق تعاریف تنظیم شده FDA از واکنش صابونی شدن” میان اسیدهای چرب و مادهی قلیایی حاصل شده اند. و عامل پاککننده آنها فقط و فقط نمکهای قلیایی محصول واکنش مذکور است. صابون معروف داو از این گروه است.
زمانی که به روش کلاسیک روغنها را با محلول قلیاب ترکیب میکنیم، فرآیند صابونی شدن شروع میشود. طی این فرایند محصولی به دست میآید که حدود ۲/۳ آن نمکهای قلیایی اسیدهای چرب است. معروف به صابون !! و ۱/۳ آن گلیسیرین گیاهیست. گلیسیرین یک هومکتانت ( Humectant ) طبیعیست. و رطوبت را به خود جذب و درخود حفظ میکند. دلیل استفاده از گلیسیرین در اکثر مرطوبکنندهها همین خاصیت آبرسانی آن است. روال معمول در صنایع صابونسازی، جدا کردن گلیسیرین تولید شده و اضافه کردن عوامل نرم کننده سینتتیک به صابون است. من و شما در لابراتوار مطبخ! نه به تکنولوژی جدا کردن گلیسیرین از صابون دسترسی داریم نه بهعنوان مصرفکننده علاقهای به از دست دادن خاصیت مرطوبکنندگی آن.
مزیت دیگر صابون دستساز قابلیت Superfat کردن آن است. استفادهی روغن اضافه در فرمول، یعنی مقداری بیش از آنچه برای واکنش با سود لارم است.این قابلیت امکان ساخت صابونی با روغنهای مغذی شناور در کف و بر سطح پوست میدهد. به اینترتیب روغنهای صابون نشدهی اضافی در کنار گلیسیرین، پوست شما را تغذیه میکنند. و همراه شستوشو، رطوبت و نرمی به آن میبخشند.
فواید صابون ارگانیک
فایده صابون ارگانیک برای محیط زیست
برای محیط زیست هم بهتر است چون تولید اجزای آن تاثیرات محیط زیستی کمتری دارد و اجزای آن به راحتی تجزیه می شود و بعد از اتمام استفاده مشکلات کمتری به وجود می آورد.
فایده صابون ارگانیک برای حیوانات
برای حیوانات بهتر است چون اجزای آن تا به حال بدون خطر شناخته شده و به تست حیوانی که برای محصولات آرایشی بهداشتی معمول است نیازی نیست.
مزیت اقتصادی صابون های ارگانیک
در نهایت صابون های ارگانیک به نفع اقتصاد است چون اغلب این صابون ها را تولید کنندگان محلی و معمولی درست می کنند و در نتیجه پولی که صرف تولید یا مصرف این محصول می شود در همان کشور می ماند.
محتویات صابون های ارگانیک
روغن پایه صابون های ارگانیک
صابون های ارگانیک از اجزای طبیعی و در بیشتر موارد از اجزایی ساخته می شود که به صورت ارگانیک کشت می شوند. یک قالب صابون ارگانیک عمدتا از چیزی ساخته می شود که به آن روغن پایه می گوییم. روغن پایه صابون ارگانیک همان روغنی است که برای آشپزی هم استفاده می شود. پس اگر برای خوردن خطری ندارد احتمالا برای قرار دادن روی پوست هم مشکلی ندارد.
این صابون ها ممکن است از روغن هایی مثل روغن نارگیل، زیتون و روغن کرچک ساخته شده باشند. لازم به ذکر است استفاده از روغن پالم در تولید اثرات تخریب کننده محیط زیستی فراوانی دارد.
رایحه صابون های ارگانیک
جزء دیگری از این صابون ها رایحه آنها است. رایحه ها اجزایی فرّار و خوشبو در گیاهانی مشخص هستند. بیشتر رایحه ها از مرکبات و گیاهان معطر تقطیر می شوند. این رایحه ها ممکن است رایحه لیمو یا رزماری باشد. به گفته کارشناسان این رایحه ها یا روغن های معطر نباید مستقیما روی پوست استفاده شوند چون خیلی غلیظ هستند و می تواند باعث اختلالات پوستی شود. با این حال، روغن های خوشبو رقیق شده با روغنی دیگر خوب است.
گلیسیرین صابون های ارگانیک
بیشتر صابون های ارگانیک حاوی گلیسیرین است. گلیسیرین محصول طبیعی کنش واکنش های صابون سازی است. بسیاری از صابون های انبوه تولید شده در بازار و بعضی از گروه های تولیدی صابون، گلیسیرین را از صابون خارج می کنند چون صابون را با دوام تر می کند یا چون می توانند گلیسیرین را برای استفاده در دیگر محصولات آرایشی بفروشند.با این حال، وقتی گلیسیرین صابون باقی بماند مثل یک نم نگهدار یا ماده ای که رطوبت را از هوا برای پوست جذب می کند عمل می کند. دو نم نگهدار طبیعی دیگر در این صابون ها می تواند آلوئه ورا و عسل باشد.
زاج سیاه در صابون های ارگانیک
زاج سیاه یک ماده خالص شده طبیعی است که در توضیح ارگانیک جایی ندارد. منشا زاج سیاه از چوب درخت زبان گنجشک است به همین دلیل یک ماده پایه گیاهی است اما چیزی نیست که بتوان مستقیم روی پوست قرار داد.
یک تولید کننده صابون می گوید: یک تفاوتی بین "حاوی زاج سیاه" و "ساخته شده از زاج سیاه" است. صابون در کنش واکنش شیمیایی بین زاج سیاه و روغن ساخته می شود به همین دلیل اگر روند ساخت صابون درست انجام و تکمیل شود هیچ زاج سیاهی در صابون باقی نمی ماند.فقط یون های سدیم، اسیدهای چرب، گلیسیرین و کمی آب می ماند (به علاوه رایحه و هر چیز دیگری که در قالب صابون می گذارید).
محتویاتی که در صابون های ارگانیک نیست
حالا که صحبت از بعضی مواد خوب در صابون ارگانیک شد باید چند ماده بد را که در صابون های تجاری بازاری پیدا می شود بدانیم. این مواد شامل پارابن، رایحه های مصنوعی و عامل فعال در سطح (موادی هستند که هنگامی که به مقدار بسیار ناچیز استفاده میشوند کشش سطحی آب را به میزان قابل توجهی کاهش میدهند.) است.
عوامل فعال در سطح صابون
عوامل فعال در سطح، مواد شیمیایی مسبب ویژگی های پاک کننده یک محصول مشخص است. عوامل فعال در سطح از مولکول های بلند با دو سر متفاوت ساخته شده اند. یک سر مولکول به آب می چسبد در حالی که سر دیگر به کثیفی و چربی می چسبد. مواد فعال سطحی تحت یک دسته بندی خاص به خودی خود برای شما بد نیستند. صابون از لحاظ تکنیکی یک ماده فعال سطحی است و باید مراقب باشید چه ماده فعال سطحی را روی بدنتان قرار می دهید.
یکی از معمول ترین مواد سطحی در پاک کننده ها و شامپوها سدیم لورت سولفات است. سدیم لورت سولفات یا SLS از نارگیل ساخته می شود اما در تولید با فرآورده های جانبی سمی آلوده می شود. SLS با ناراحتی پوستی، عوامل مسموم کننده، اختلالات غدد درون ریز و سرطان در ارتباط است. واقعیت دیگر درباره SLS و بسیاری از محتویات مصنوعی دیگر این است که بدن شما آنزیم هایی برای تجزیه آنها ندارد به همین دلیل ممکن است به مرور زمان در بافت های شما انباشته شود.
پارابن صابون ها
پارابن ها یک نوع نگهدارنده ویژه استفاده شده در طیف وسیعی از محصولات آرایشی و دارویی است. آنها از رشد قارچ های انگلی و باکتری جلوگیری می کنند. علت اینکه نباید از محصولات حاوی پارابن استفاده کنیم این است که آنها عملکردی مثل استروژن در بدن دارند. استروژن بیش از حد می تواند منجر به سرطان سینه و مشکلات تناسلی شود. خبر خوب این است که نگهدارنده های جدیدتر و امن تری وجود دارد.
شرکتی که هنوز از پارابن استفاده می کند واقعا در تولید تنبلی کرده است. وقتی برچسب روی محصولات آرایشی را بررسی می کنید باید مراقب سه نوع از معمول ترین پارابن ها باشید: بوتیل پارابن، متیل پارابن و پروپیل پارابن یا می توانید خودتان را از این پارابن ها راحت کنید و یک محصول طبیعی مراقبت از پوست مثل صابون ارگانیک استفاده کنید!
رایحه های مصنوعی صابون ها
ممکن است تولید کنندگان صابون های ارگانیک هم از رایحه های مصنوعی در تولیداتشان استفاده کنند. اما با تحقیقاتی که انجام گرفته است مشخص شده نباید از این رایحه ها در تولید صابون ارگانیک استفاده کرد. دستور ساخت رایحه ها در تجارت صابون یک راز است و با قیمت بالای روند تقطیر بعضی از رایحه های طبیعی مثل وانیل انتخاب دیگری هم نیست.به همین دلیل شاید این رایحه ها خوب باشند اما منابعی دیگر گزارش داده اند بیشتر این رایحه های مصنوعی صابون ها از نفت خام گرفته می شود.
آیا تمامی این دلایل کافی نیست که شما را به استفاده یا ساخت صابونهای دستساز ترغیب کند؟
یکی از نوشیدنی های طبیعی و قدیمی برای جوان سازی و حفظ زیبایی پوست شیر الاغ است که علاوه بر جوان سازی پوست به کاهش بروز بیماری ها در بدن انسان کمک می کند و از این ماده برای تهیه لوازم آرایشی و بهداشتی نیز استفاده می شود.
در برخی از مراکز مراقبتهای پوست و زیبایی وان هایی پر از شیر الاغ وجود دارد که برای جوانسازی پوست از آن استفاده میشود. اما استفاده از شیر الاغ موضوع جدیدی نیست و پیشینه طولانی در تاریخ دارد. استفاده از شیر الاغ برای مصارف زیبایی همچنان مورد توجه است و برخی شرکت ها از آن کرم یا صابون تهیه می کنند.
قدیمی ترین مدارک به دست آمده نشان می دهد که از ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح شیر الاغ مورد استفاده بوده است، به طوریکه کتیبه های مصر باستان این موضوع را تأیید می کنند. شیر الاغ بعد از عصر رنسانس به شهرت علمی دست یافت و خواص آن از نظر علمی ثابت شد. گفته میشود که کلئوپاترا، ملکه مصر، زیبایی و طراوت پوست خود را با استحمام در وان پر از شیر الاغ حفظ می کرد. این کار مستم دوشیدن ۷۰۰ الاغ در روز بود. رومیان باستان از شیر الاغ برای مصارف درمانی استفاده می کردند. پوپیا همسر نرون امپراتور روم برای حفظ زیبایی و درخشندگی پوستش از شیر الاغ استفاده می کرد. میسالینا همسر امپراتور کلو اول ( از ۱۰ قبل از میلاد تا ۵۴ میلادی حکمرانی می کرد) از قطعه های خیس خورده نان با شیر الاغ به عنوان ماسک صورت استفاده می نمود. فرانسوای اول پادشاه فرانسه به توصیه یک پزشک اهل قسطنطنیه از شیر الاغ برای درمان بیماری های خود بهره می جست، او ادعا می کرد که نوشیدن شیر الاغ باعث بهبود حال او شده است. پولین بناپارت خواهر ناپلئون با شیر الاغ حمام می گرفت. او به دلیل کمبود الاغ در آن زمان با انتقادات بسیاری مواجه شد.
در قرن نوزدهم فروشندگان الاغ با تعداد زیادی از الاغ ها در سراسر اروپا می چرخیدند و مردم را به خریدن شیر الاغ ترغیب می کردند. فقط طبقه ثروتمند می توانست از آن بنوشد. خانواده های فقیر این شیر را برای فرزندان بیمار و یا سالخوردگان از کار افتاده تهیه می کردند. در بیمارستان ها از شیر الاغ برای تغذیه نوزادان تازه متولد شده استفاده می شد. بازاریابی برای شیر الاغ در اوایل قرن بیستم به منظور غذا دادن به کودکان یتیم خانه ها و مراکز نگهداری کودک و سالمند صورت گرفت. این رسم از ایتالیا، فرانسه، بلژیک، سوئیس و آلمان شروع شد. موفقیت کنونی مزرعه دارانی که شیر الاغ تولید می کنند نشان می دهد که بسیاری از مردم هنوز هم بر خواص شیر الاغ باور دارند. امروزه شیر الاغ در تهیه وسایل آرایشی و زیبایی مورد استفاده قرار می گیرد و تأثیرات ملموس و شگرفی دارد.
مزایای این پن درمانی ارگانیک:
شیر الاغ نزدیکترین شیر حیوانات به شیر انسان در ترکیب بیوشیمیایی است. پن شیرالاغ آویسا شامل کلسیم، آلبومین، چربی، لاکتوز، نمک و آب. ویتامینهای غنی A، B1، B2، B6، D، C ، E و حاوی ویتامین C بسیار بالایی میباشد.
این صابون را طلای سفید نامیدهاند چرا که تمام ویتامینها و مواد مورد نیاز پوست را یکجا در خود دارد.
♀️خواص:
روشن کنندگی قوی
ضد چین و چروک
ضد پیری
مرطوب گننده بسیار عالی
خاصیت کلاژن سازی
احیا و بازسازی کننده پوست
ضد باکتری و قارچ
تسکین دهنده ی قوی و ضد التهاب
⭐صابونارگانیک آویسا تماماً از مواد طبیعی و درجه یک تهیه شده و از هیچگونه مواد شیمیایی و نگهدارنده در آن استفاده نشده⭐
این پن به دلیل ویتامینها و خواصی که دارا میباشد یک پن کاملا درمانی است و شما با استفاده از آن به هیچ عنوان پوستی چروک و پیر نخواهید داشت. اگر پوست شما در اثر مصرف مواد آرایشی صدمه دیده نگران نباشید با این پن درمانی میتوانید همه چیز را جبران کنید و پوست زیبای خود را دوباره بازیابید.
پن درمانی شیر الاغ برای انواع پوستها مناسب بوده و میتوانید آن را 2 بار در روز استفاده کنید و نتایج اعجاب انگیز آن را به صورت کامل ملاحضه کنید.
۱۰۰٪ ارگانیک و دستساز
اینستا: avisabeauty
تلگرام: avisabeauty98
جهت خرید و مشاوره به شماره 09135128415 تماس حاصل فرمایید.
صنعت صابونسازی، ریشه در بیش از 2000 سال گذشته دارد. در حفاریهای بمبئی یک کارخانه صابونسازی پیدا شده است. با اینحال، در میان بسیاری از صنایع شیمیایی، هیچ کدام همانند صنایع صابونسازی چنین تغییرات بنیادی در مواد اولیه شیمیایی خود تجربه نکردهاند. معمولا پذیرفته شده است که مصرف سرانه صابون نشاندهنده سطح زندگی افراد هر کشوری است.
صابون در واقع ، هیچگاه کشف نشده، بلکه بتدریج از مواد خام قلیایی و چربیها تحول یافته است. پلینی پدر، ساخت صابونهای نرم وسخت را در قرن اول شرح داده است، ولی تا قرن سیزدهم هیچگاه صابون بمقدار کافی به طوری که بتوان به آن صنعت گفت، تولید نشد. تا اوایل دهه 1800 باور بر این بود که صابون مخلوطی مکانیکی از چربی و قلیاست.سپس شورول، شیمیدان فرانسوی، نشان داد که تشکیل صابون در واقع یک واکنش شیمیایی است. دومنیه، کارهای وی را در زمینه بازیابی گلسیرین از مخلوطهای صابونیشده کامل کرد. تا پیش از کشف مهم لوبلان در زمینه تولید ارزان قیمت کربنات سدیم از کلرید سدیم، نیاز به قلیا از طریق خیساندن خاکستر چوبها یا تبخیر آبهایی مانند رودخانه نیل که بطور طبیعی قلیاییاند تامین میشد.
صابون از نمکهای سدیم یا پتاسیم اسیدهای چرب گوناگون تشکیل شده است. طی هزاران سال مصرف صابون روبه فزونی گذاشت تا ساخت آن برای راحتی و بهداشت بشر متمدن ضرورتی صنعتی یافت.
پیه، ماده چرب اصلی در صابونسازی است. مقدار پیه مصرفی، حدود سهچهارم کل روغنها و چربیهای مصرفی صنایع صابونسازی است و مخلوطی است از گلیسریدهایی که از آب کردن چربی جامد گاوی با بخار بدست میآید. این چربی جامد با بخار ، گوارش میشود و پیه روی آب تشکیل میگردد، بطوری که به راحتی میتوان آنرا از روی آب جمع آوری کرد.
بمنظور افزایش انحلالپذیری صابون پیه را معمولا در داخل ظرف صابونسازی یا ظرف آبکافت با روغن نارگیل مخلوط میکنند. روغن دنبه (حدود 20 درصد) دومین ماده اولیه مهم در صابونسازی است. این روغن که منبع مهمی از گلیسریدهای چرب است، از حیوانات کوچک اهلی بدست میآید.
تصفیه روغن از طریق آب کردن با بخار یا استخراج با حلال انجام میگیرد و اغلب بدون اختلاط با سایر چربیها مخلوط میشود.
صابون مرغوب
در برخی موارد به جای این روغنها ، طی عملیاتی اسیدهای چرب آنها را استخراج و در صابون استفاده می کنند. روغن نارگیل از مدتها پیش حایز اهمیت بوده است. صابون روغن نارگیل سخت است و بخوبی کف میکند. این روغن حاوی نسبتهای زیادی از گلیسریدهای بسیار مطلوب اسید لاریک و اسید میرسیتیک است. در حقیقت برخی معتقدند صابون در 600 سال پیش از میلاد مسیح توسط مردم فنیقیه ساخته شد، اما در آن زمان از کاربرد آن اطلاع درستی نداشتند و تنها به عنوان یک کالای واسطه ای، جهت داد و ستد از آن استفاده می نمودند. در آن دوره صابون از پیه بز و خاکستر چوب تهیه می شد. در دوران امپراطوری روم مصرف صابون رواج یافت .آنها صابون را از چربی حیوانات و خاکستر گیاهان (به عنوان یک ماده قلیایی) تهیه می کردند و آن را"Saipo” می نامیدند که نام امروزی صابون "Soap” از آن گرفته شده است.
اهمیت صابون به عنوان یک ماده شوینده تا قرن دوم میلادی ناشناخته مانده بود تا اینکه جالینوس، پزشک صاحب نام یونانی، از صابون به عنوان ماده ای جهت شستشو نام برد. شیمیدان مشهور، جابر بر حیان (پدر علم شیمی) در نوشته های خود چندین بار از صابون به عنوان ماده ای مناسب جهت شستشوی بدن نام برد.
کشورهای ایتالیا ، فرانسه و اسپانیا از مراکز اولیه تولید صابون هستند زیرا دسترسی به مواد اولیه (مانند روغن زیتون) جهت تولید صابون در این مراکز امکان پذیر بوده است. تولید صابون در انگلیس در اواخر قرن 12 میلادی آغاز گردید. در قرن سیزدهم و چهاردهم میلادی، اتحادیه کوچکی از تولیدکنندگان صابون در نزدیکی لندن تشکیل شد. در آن زمان تولیدکنندگان صابون، مم به پرداخت مبلغی برای تولید هر تن صابون بودند که پس از دوران جنگهای ناپلئون، این مبلغ به 3 پنی به ازای تولید هر پوند صابون افزایش یافت. این روند تا سال 1853 میلادی ادامه داشت. در این مدت بالغ بر یک میلیون پوند از تولیدکنندگان صابون جمع آوری شد. این امر نشانگر افزایش مصرف صابون در این دوران می باشد.
در دوران انقلاب فرانسه تولید صابون در مارسی به 3500 تن در سال رسید که این مقدار توسط 34 کارخانه کوچک در این شهر تولید می گردید. علامت گذاری تجاری بر روی بسته بندیهای صابون از اواخر قرن هیجدهم آغاز شد. در این زمان صاحبان صنایع در مارسی (فرانسه) اقدام به صادر کردن صابون به کشورهای دیگر (در رأس آنها آمریکا) نمودند.
در ابتدا تولیدکنندگان صابون در مارسی از روغن زیتون برای تهیه صابون استفاده می کردند. در سال 1815 میلادی کمبود محصول زیتون آنها را بر آن داشت که روغنهای دیگر را جایگزین روغن زیتون نمایند. همچنین پیشرفتهایی که در صنعت کشتیرانی و حمل و نقل صورت گرفت، امکان دسترسی به سایر روغنها را نیز فراهم نمود. همین امر سبب ایجاد تغییراتی در فرمولاسیون صابون گردید.
در سال 1791 ، یک دانشمند فرانسوی به نام نیکلا لوبلان (Nicolas Leblanc) تحولی در فرایند در تولید کربنات سدیم به وجود آورد و گامی بزرگ در جهت پیشرفت تولید صابون در مقیاس صنعتی برداشته شد. کربنات سدیم یک ماده قلیایی است که در خاکستر وجود دارد و با چربیها تشکیل صابون می دهد. در روش جدید، لوبلان موفق به تولید مقدار بیشتر این نمک با کیفیت بهتر و قیمت مناسب تر گردید.
ارائه نظریه دانشمند دیگر فرانسوی به نام اوژن شورل ((Michel Uegence Chevreul در سال 1823 میلادی از جمله عواملی بود که تاثیر به سزایی در پیشرفت صنعت صابون سازی داشت. وی اثبات نمود که فرآیند تشکیل صابون در حقیقت، تجزیه شیمیایی چربیها است که به نمک قلیایی اسیدهای چرب (صابون) و گلیسیرین تجزیه می شوند.
عوامل متعدد دیگری که در پیشرفت صنعت صابون سازی تاثیرگذار بوده اند، عبارتند از:
ـ استفاده از رزین در دیگهای پخت صابون ( سال 1850 میلادی )
ـ استفاده از سیلیکات سدیم توسط یک دانشمند انگلیسی ( سال 1870 میلادی )
ـ هیدروژنیزه کردن روغنها و تهیه چربیهای مناسبتر جهت مصرف در صابون ( اوایل قرن 19 میلادی )
ـ پیشرفت تکنولوژی در دوران جنگ جهانی اول و پس از آن
به کار بردن دستاوردهای علمی به موازات پیشرفت تکنولوژی در کارخانه ها سبب رشد سریع این صنعت در سال 1850 میلادی گردید.
شستشوی صورت یکی از عوامل مهم در برنامه مراقبت از پوست است. اما بسیاری از افراد به آن توجهی نمی کنند و با ترکیباتی که به پوست آسیب می رسانند پوستشان را می شویند. یکی از مهمترین این ترکیبات صابون می باشد. صابون می تواند زیان هایی زیادی برای پوست داشته باشد. بدین ترتیب که پوست را یا بیش از حد خشک و یا بیش از حد چرب می کند. در ایان صورت پوست دچار چین و چروک ها و یا آکنه خواهد شد. بنابراین برای مراقبت از پوستتان باید پاک کننده را به طور مناسبی در نظر بگیرید.
شوینده های مخصوص پوست امروزه در بازار به وفور یافت می شوند. این شوینده ها انقدر گوناگون هستند که ممکن است برای انتخاب آنها سردرگم شوید. اما اگر دربارهه همه آنها به خوبی اطلاع داشته باشید و نوع پوستتان را بشناسید می توانید به سادگی انتخاب خوبی انجام دهید. در این مقاله قصد داریم در رابطه با پن ها به شما اطلاعاتی بدهیم. پن ها محصولاتی هستند که به شکل صابون قالبی و جامد می باشند اما ترکیباتشان با صابون تفاوت دارد و برای شستشوی صورت به کار می روند.
پوست گسترده ترین عضو بدن می باشد. این عضو وظیفه محافظت از بدن را برعهده دارد. در عین حال نقش زیبا بودن را نیز برا ما ایفا می کند. پوست اولین لایه محافظتی در برابر عوامل بیرونی است و بدن و اعضای داخلی آن را در برابر عوامل آسیب رسان محافظت می کند. بنابراین در بدن اهمیت زیادی دارد. اگر پوست آسیب ببیند بسیاری از اندام ها نیز ممکن است درگیر شوند. همچنین اگر پوست دچار عارضه شود و زیبایی خودش ار از دست بدهد افراد ممکن است حتی روحیه و اعتماد به نفسشان را از دست بدهند. بنابراین باید به خوبی از این عضو مهم مراقبت کنیم و راه مراقبت از آن را بدانیم.
اولین قدم در مراقبت از پوست پاکیزه نگه داشتن آن است. به همین دلیل محصولات زیادی برای دستیابی به این هدف تولید شده اند. از میان این محصولات متنوع باید محصولی را انتخاب کنیم که تعادل چربی ها و مواد ضروری در پوست را به هر نریزد. همچنین باید حالت اسیدی پوست را حفظ کند و pH پوست را از تعادل خارج نکند.
پوست pH طبیعی خودش را دارد. pH طبیعی پوست حدود ۵/۵ می باشد که قدری اسیدی است. این خاصیت اسیدی بسیار ضعیف است. این خاصیت باعث می شود تا باکتری ها و میکروب ها نتوانند در پوست رشد کنند. اما بسیاری از شوینده ها pH بسیار بالایی دارند. مثلا صابون pH حدود ۱۰ دارد که اصلا برای پوست مناسب نیست و حالت طبیعی آن را بر هم می زند.
هر محصولی که pH پوست را از حالت طبیعی خارج کند محیط پوست را مستعد رشد باکتری ها و میکروب ها می کند.
ممکن است برخی از محصولات pH پوست را پایینتر از حالت طبیعی بیاورند. این محصولات ممکن است پوست را دچار حساسیت کنند.
بنابراین باید محصولی را انتخاب کنید که pH نزدیک به pH پوست دارد و حالت متوازن آن را بر هم نمی زند.
پن ها ظاهری شبیه به صابون دارند. اما برای پوست مناسب ترند. زیرا pH آنها نزدیک به pH طبیعی پوست است. pH پن ها نزدیک به ۶ می باشد و تعادل پوست را به طور چشمگیری بر هم نمی زند.
پن ها خاصیت پاک کنندگی بالایی دارند. به طوری که می توانند در ناحیه مورد شستشو گردش خون را سرعت ببخشد و اکسیژن رسانی را به بافت ها افزایش دهند. همچنین می توانند به رساندن مواد مغذی به پوست کمک کنند. نام علمی پن Syndet می باشد.
پن ها حتی می توانند در درمان برخی عارضه های پوستی نیز کمک کنند. عارضه هایی مانند قرمزی و التهابات پوستی و زخم بستر از این دست هستند. می توانید محل این عارضه ها را با پن بشویید.
در پاسخ به این سوال باید بگویم که پن صورت هم مانند صابون به قصد از بین بردن چربی و آلودگی و پاکسازی پوست صورت روی کار آمده است و از روش خاصی برای استفاده از آن نیاز نیست. برای استفاده از پن صورت، ابتدا صورت خود را با مفداری آب گرم، مرطوب نمایید و پن مورد نظر را بر روی پوست خود بمالید تا کف نماید و سپس با آب سرد شستشو دهید و در اخر به آرامی پوست خود را خشک نمایید.
درباره این سایت